Gisteren, 12 december is Viva gestorven.

Ook al was het laatste jaar haar hoge leeftijd goed zichtbaar vanwege een mindere mobiliteit, ze had een goede gezondheid en alle levensvreugde. Totdat gisteren er geheel onverwacht inwendige bloedingen kwamen zodat wij voor een spoedige euthanasie moesten zorgen. 10,5 jaar is ze geworden, hetgeen bij dit reuzenras gelijk staat aan 98 mensenjaren.

Haar naam betekend leven, en dat heeft ze volop gegeven. Altijd was ze een vrolijke en vriendelijke hond vol leven. Vijfentwintig kinderen heeft ze op deze wereld gezet, dat doen wij haar (gelukkig) niet na ! J Viva was een supermoeder. Hoe prachtig was het om haar zorg over haar pups te mogen zien. Op de valreep heeft ze onze nieuwste jonge stalbewaker, Dog Dame, nog kundig opgevangen en ingewerkt.

Viva had karaktertrekken die meer op een mens dan op een hond leken. Ontroerend is het verhaal waarop ze midden in de nacht aan ons tuinhek kwam en mij uit bed blafte zodat ik Dog Santos kon redden, welke al urenlang op stal vastlag onder een zware lading stro. Net op tijd, want Santos was er slecht aan toe en kon door het optreden van Viva nog gered worden.

Maar ze was toch ook heel erg Dog met haar beroemde eetlust. Een vuilnisvat gelijkend kon je het zo gek niet noemen of ze sloeg het naar binnen.

Afgericht hoefde Viva niet te worden. Van nature was zij de gehoorzaamheid zelve en ze wist en deed precies datgene wat goed was.

Op stal en terrein was Viva er altijd bij om je te begeleiden met je werk. Ook bij slecht weer (daar waar de andere doggen allang hun mand weer opgezocht hadden) bleef ze urenlang in weer en wind je gezelschap houden totdat het laatste werk klaar was.

Bij onze gasten was Viva geliefd en populair vanwege haar hoge aaibaarheidsfactor. Je kon er dan ook niet omheen met haar formaat en tikkie opdringerigheid J.

De fotograven vonden haar ook geweldig. Geliefd waren haar prachtige opvallende haarkleed en indrukwekkende postuur. Menig magazine heeft een prent van haar geplaatst en pasgeleden heeft ze zelfs, met haar hoogbejaarde lijf, pagina’s groot in de laatste winterspecial van de Bit geposeerd.

Wat een voorrecht was het om zo’n karaktervolle hond meegemaakt te mogen hebben.

Dankbaar ben ik dat zij zo’n uniek en belangrijk stuk in mijn leven heeft gebracht.